DORDRECHT – De zestiende editie van de Drechtstadloop bracht in het najaar van 2024 bijna elfduizend euro op voor de dialyseafdeling in het Albert Schweitzer ziekenhuis. Nu is dat besteed. ‘Het is fijn om je patiënten net iets extra’s te kunnen geven’.
Vanuit het Albert Schweitzer ziekenhuis deed er in november een eigen team mee met de Drechtstadloop. Dat waren werknemers, onder meer van de dialyseafdeling zelf. Toen ze de cheque mochten ontvangen was men, in de woorden van afdelingshoofd Martin van Doeveren: ‘Eigenlijk een beetje buiten zinnen. Het was ruimschoots genoeg om de wensen van onze patiënten in vervulling te laten gaan’.
Comfort
Die wensen hadden vooral te maken met het comfort van de patiënten. Mensen die op de dialysevleugel behandeld worden hebben nierproblemen, wat ervoor zorgt dat afvalstoffen niet worden afgevoerd en zich ophopen in het lichaam. Ze hangen drie keer per week vier uur lang aan een mechanische nier, die de afvalstoffen kunstmatig uit het lichaam verwijdert. Tijdens de behandeling krijgen de patiënten vaak last van koude benen, dus is er geïnvesteerd in een warmtekast.
‘We hadden wel moltons, maar niet iets om nog extra te verwarmen. Met de dekenkast kunnen we moltons opwarmen tot 60 graden’, aldus Van Doeveren. ‘De warme moltons kunnen we dan direct vanuit de kast naar de patiënt brengen, dat geeft net even dat extra beetje comfort. Dan zijn ze helemaal gelukkig’.
Fietsmodule
Met het geld dat overbleef na de aanschaf van de warmtekast werden twee beeldschermen en software aangekocht die horen bij de fietsmodule, waarmee patiënten tijdens de behandeling kunnen blijven bewegen. Ze kunnen er daardoor voor kiezen om in veertig bestemmingen in binnen- en buitenland een rondje te rijden.
Dat de beeldschermen er ook voor zorgen dat meer patiënten met de fiets in de weer gaan wordt door Van Doeveren bevestigd: ‘We merkten dat onze patiënten zonder de beeldschermen minder snel om de fiets vroegen. Als ze uitgedaagd worden met dit soort hulpmiddelen om toch met die fiets in de weer te gaan is dat gewoon heel erg mooi. Nu liggen ze te wachten tot de buurman klaar is, zodat zij ook kunnen fietsen’.
Deelnemende dialysepatiënten fietsen, mits fit genoeg, zo’n halfuur per behandeling. Maar niet alleen het bewegen zelf brengt afleiding, ook het praatje met de zuster die de fiets komt brengen, het kiezen van de bestemming en een verhoogde bloeddruk hebben een positieve impact op de patiënt. Van Doeveren: ‘Tijdens de behandeling daalt de bloeddruk van de patiënt, dus is het fijn dat deze door inspanning op een natuurlijke manier weer een beetje op niveau komt’.
Monaco
Lilian Schuurmans uit Rotterdam is één van die patiënten. Zij maakt drie dagen per week de reis naar het Albert Schweitzer. De goedlachse dame is één van de fittere patiënten op de afdeling en staat onze verslaggever enthousiast te woord: ‘Ik heb nu denk ik tien van de veertig bestemmingen bezocht. Monaco was de laatste, maar heb ook al door het diamantkwartier van Antwerpen gefietst’.
Buiten fietsen doet Lilian niet meer: ‘Op de fiets naar buiten durf ik niet meer. Als ik op de fiets stap raak ik ondersteboven’. Mede daarom is ze ook zo blij met de nieuwe schermen. ‘Je bent je als nierpatiënt altijd bewust van je ziekte, door die fiets raak ik afgeleid en ben ik veel minder bezig met de situatie waarin ik me op dat moment bevind. Dan zit ik helemaal in de flow’.
Bekijk hieronder een reportage over de warmtekast en dialysefietsen bij het Albert Schweitzer:
Dit artikel is geschreven door Trevyn van Houwelingen.
