REGIO – De rekensom is gemaakt: Henk van Kints boorde al minstens 10.000 gaten in planken, stronken en stammen. Allemaal om van een waardeloos stuk hout een mooi insectenhotel te maken. In een splinternieuwe werkplaats in Dordrecht transformeren Henk en zijn collega’s afval tot waardevolle spullen.
‘Geweldig’, zegt Henk als hij de nieuwe werkplaats in het Crabbehof laat zien. ‘We hebben nu ruimte. In de oude situatie konden we niet schilderen en zagen tegelijkertijd. Dan moesten we kiezen. En boren en praten ging ook niet samen. Als er gasten waren, kon er niet worden geboord. Nu blijven de schilders aan de andere kant en werken wij hier. Dat scheelt tijd en dus geld’.
Gered van de straat en de stort, zeggen ze zelf bij maken & meer in de Dordtse volkswijk. In de Donkerstraat kunnen buurtbewoners een kopje koffie komen drinken, vullen mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt hun dag op een goede manier en wie een schroefje of stuk hout nodig heeft, is welkom. Wat ze maken uit afvalhout en andere spullen, wordt verkocht in de winkel. Dat maken & meer heeft nu een geheel nieuwe werkplaats.
Afval met waarde
De vrijwilligers struinen de straten van Dordrecht af op zoek naar ‘waardevol afval’. Daarvan maken ze insectenhotels, pennenbakjes, tuinmeubelen en veel meer. Dat wordt dus weer verkocht. Ook weten buurtbewoners maken & meer te vinden met spullen die nog een tweede leven verdienen. Tot slot krijgen ze zaagresten van bouwmarkten in Dordrecht. Dat was anders allemaal de afvalbak ingegaan. Maar de oude werkruimte werd te klein voor de dertig vrijwilligers.
“Voor de verbouwing hebben we veel hulp gekregen”, zegt Barbara Saarloos van maken & meer. Er waren subsidies van onder andere het Oranje Fonds, het Univé Buurtfonds en de gemeente Dordrecht, maar ook gedoneerde materialen, een professionele zaag en heel veel hulp van vrijwillige klussers. “Zoveel hulp is hartverwarmend”, aldus Barbara.
Henk (69) kan dus nu naar hartelust gaten boren met een professionele boor. Dat doet hij rustig en vol concentratie. Er kringelt rook omhoog van het hout. “Tienduizend… ja, dat weet ik wel zeker”, zegt hij over het enorme aantal kamertjes voor de insecten dat hij maakte. Al jarenlang repareert Henk vier dagen per week spullen en maakt hij insectenhotels. Zijn bouwsels zijn door heel Dordrecht te vinden en zelfs daarbuiten. ‘Insectenhotel Henk’ heten de huisjes. Toen er een nieuwe wijk werd opgeleverd, bestelde de woningcorporatie er 110.
Herseninfarcten
“Ik heb rechts geen kracht meer. Rechts is echt uitgevallen. Ik heb twee herseninfarcten gehad. Ik moet alles met links doen. Dat is wel een beetje lastig, omdat ik rechts ben”, vertelt Henk van Kints over zijn situatie. Hij is blij met zijn plek bij maken & meer.
“Je bent gewoon elke dag lekker bezig. ’s Avonds voel ik het wel aan mijn schouders. En als ik thuis kom, zie ik nog al die gaten voor me. Maar het doet me toch goed.” Henk werkte vroeger als kraanmachinist. “De medewerker van het UWV zei tegen me: Henk, dit wordt niks meer.” Thuiszitten is niks voor de inmiddels gepensioneerde Dordtenaar. Gelukkig was er maken & meer.
“Het idee voor ‘upcycling’ van afval kwam van onze medewerker Ed”, zegt Barbara Saarloos. “Hij zag zoveel waardevolle houten spullen en oude meubels op straat als we gingen opruimen in de wijk. Dat waren prima spullen voor een tweede leven: om op te knappen of om er iets anders van te maken.” Met upcycling bedoelt bedoelt Barbara een op het oog waardeloos product omtoveren tot iets moois en waardevols, dat vervolgens wordt verkocht.
Op gekke plekken
Barbara Saarloos verbaast zich inmiddels niet meer over wat er allemaal te vinden is op straat. Ze laat een glanzende zwarte tafel zien. “Een eikenhouten tafel. Die is letterlijk door collega Ed uit de struiken gevist. En prachtige tafel. Massief. We hebben hem met z’n allen uit de struiken getrokken. Daarna opgeknapt en bedacht dat hij zwart moet worden. We zitten we er al jaren aan.”
De bijenhotels van Henk zijn één van de paradepaardjes van maken & meer. Maar toen kwam de order voor 110 exemplaren voor de nieuwe wijk. Het moest ook nog eens in korte tijd. “Eerst dacht ik: dit gaan we niet doen”, zegt Barbara. “Dit is te veel. Maar de vrijwilligers wilden het. Het waren ook nog eens een heel mooie, met een logo erop. Toen het werd het: schouders eronder en stampen. Het is gelukt. We waren zó trots. Maar dat gaan we niet elke week doen”, lacht ze.
Wat betreft Henk van Kints blijft hij voorlopig lekker gaten boren, zegt de voormalig kraanmachinist bij scheepswerf de Biesbosch. Het werk verveelt hem nog lang niet. ‘Ik heb een beetje spierpijn af en toe, maar daar moet je maar aan wennen’.
Dit is een bericht van de redactie van RTV Dordrecht.
