ZWIJNDRECHT – Het is een spannend moment in de rechtszaal, als het slachtoffer aan de verdachte vraagt: ‘Kijk me dan ook aan’. S.H.draait zich naar haar om en zegt dat hij het zal proberen. ‘Dit is echt nooit de bedoeling geweest. Ik wil mijn excuses aanbieden, sorry voor wat ik je heb aangedaan’.
S.H.(39) uit Zwijndrecht was handbalcoach in Rotterdam. Hij wordt ervan verdacht dat hij vanaf 2011 gedurende meerdere jaren een pupil heeft misbruikt. Het meisje was toen 14, net 15 jaar oud. Er vloeien tranen over en weer in de rechtszaal. Emoties, excuses, bekentenissen, maar niet voor alles.
Het slachtoffer is inmiddels 29 jaar oud. ‘Je hebt mijn seksuele ontwikkeling verpest. Ik heb mijzelf bloot gegeven, tegen mijn wil. Het was nooit genoeg. Ik leefde destijds vol angst en schaamte’.
Tijdens therapie: ‘Ik rook en voelde hem’
Ze besloot pas veel later aangifte te doen. De vrouw kampte met trauma’s en zware rugpijn, ook door dramatische gebeurtenissen thuis, zoals het overlijden van haar vader. ‘Ik heb wel achttien verschillende therapieën gehad om het echte probleem te leren ontdekken. Tijdens een EMDR-sessie kreeg ik een aanval: ik rook en voelde hem’.
De vrouw doet in 2021 melding bij de handbalvereniging van de voorvallen in het verleden. De club onderneemt meteen actie, omdat er eerder een melding over S.H.is geweest. Het wordt neergelegd bij het Instituut Sportrechtspraak (ISR), maar omdat het niet adequaat zou zijn opgepakt, doet de vrouw alsnog aangifte bij de politie.
In haar verklaring beschrijft ze hoe belangrijk de handbalvereniging voor haar was in die tijd dat haar vader overleed. ‘Ik was kwetsbaar, had last van heftige emoties. De handbalclub was een grote uitlaatklep. Het voelde als een familie’.
Het gaat steeds verder
En dan is daar S.H., op dat moment 24 jaar oud en speler van Heren 1. Ze praten veel, ook over persoonlijke dingen. En dan gaat het steeds verder: in de kleedkamer, in de kantine in een donker hoekje, op handbalkamp. In haar aanklacht zegt ze dat ze betast is, hem moest betasten en via de webcam zich moest uitkleden.
De gevolgen zijn er nog steeds. ‘Tien jaar lang heb ik moeite gehad mij bloot te geven. Ik wilde altijd alleen in de badkamer zijn. Mijn eigenwaarde is kapot gemaakt’.
‘Het was vriendschap’
S.H.bekent het gedeeltelijk. ‘Ik heb haar aangeraakt, maar altijd boven de kleding, nooit eronder’. Nu beseft hij wel dat het verkeerd was, maar toen niet. ‘Het gebeurde speels. We deelden dezelfde passie, handbal. Het was vriendschap, het voelde als een gelijkwaardige relatie. Ik dacht dat we het beiden wilden’.
Hij zegt dat hij destijds jong was en niet goed wist hoe hij met seksuele gevoelens moest omgaan. ‘Ik miste zelf iets van aandacht en dat zocht ik op een verkeerde manier bij de verkeerde mensen. Ik wil mijn verantwoording nemen. Ik was geen roofdier dat planmatig werkte’.
Volgens zijn advocaat Nora Christiansen speelt de setting ook een rol: ‘Een kleine handbalclub, een familiaire sfeer. Het leeftijdsverschil vervaagde voor hem’. Ze wijst erop dat hij later is uitgenodigd op de bruiloft van de vrouw en dat zij bij hem op kraamvisite is geweest. ‘Het was niet zozeer de verhouding coach-pupil, maar een vriendschappelijk relatie’.
‘Mooie jongen van de handbal’
Het Openbaar Ministerie ziet dat anders. ‘Er is sprake geweest van misbruik van gezag en van een meisje in een kwetsbare positie. De mooie jongen van de handbal die trainingen geeft en makkelijk jonge meisjes om zijn vinger kan winden. Zo is de interactie ontstaan en die interactie was niet ok’.
Het OM vindt een celstraf niet aan de orde, vooral ook omdat het om oudere feiten gaat. De eis: een werkstraf van 120 uur. De rechtbank in Rotterdam doet op 2 mei uitspraak.
S.H.zegt zelf naar een psycholoog te zijn gestapt. ‘Zodat ik daar in mijn verdere leven profijt van heb. Ook voor mijn zoontje, zodat hij vrij over seksuele gevoelens kan praten’. Hij valt even stil en huilt. ‘Het gaat niet meer gebeuren, ik wil ook geen handbaltrainer meer zijn’.
De verdachte heeft een excuusbrief naar het slachtoffer gestuurd, maar die is niet helemaal in goede aarde gevallen. ‘Je brief zegt voldoende: je schrijft dat de situatie ook voor jou vervelend is. Dat geeft aan dat je het nog altijd niet beseft’.
Dit verhaal verscheen eerder bij onze mediapartner Rijnmond.
